Strona:Stefan Żeromski - Sułkowski.djvu/137

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

SUŁKOWSKI
(surowo)
 — Powiedz jej waszmość, że czekam tutaj na to, co mi ma powiedzieć.

ANTRAIGUES
 — Kiedyż moglibyśmy przyjść tutaj?

SUŁKOWSKI
 — Zaraz. Mam czas ograniczony, jestem zajęty...

ANTRAIGUES
 — Wrócę tutaj zaraz z księżniczką.
 (Mierzy Sułkowskiego oczyma i wychodzi. Sułkowski idzie do głównych drzwi i gestem przywołuje Zawilca. Ten staje przy drzwiach).

SUŁKOWSKI
(z pośpiechem)
 — Widziałeś dobrze tego Francuza?

ZAWILEC
 — Widziałem, panie kapitanie.

SUŁKOWSKI
 — Idź za nim natychmiast krok w krok, wchodź wszędzie, gdzie on wchodzi. Gdybyś zauważył, Że chce uciec, chwytaj go i prowadź tutaj, z powrotem. Jeżeli z nim zabierze się i przyjdzie kobieta, wprowadź ich tutaj. Francuza wpuścisz do pokoju dużego, a kobietę tutaj, do mnie. Rozumiesz?

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Stefan_Żeromski_-_Sułkowski.djvu/137&oldid=2293322”