Strona:Stary Kościół Miechowski.djvu/284

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

stube w Miechowicach, reprodukcja w przekładzie ks. IV przez Ludwika Chrobaka (p. obj. IV 208). Ilustrator nie przeczytał całego poematu i nie widział istniejących dotychczas fotografij ks. Preussa i Bieńka, których postaci odtworzył fałszywie. Artystycznie jest ta ilustracja lepsza od „Spotkania dwóch swoków”.
W. 580 zadawa — zastrzega sobie, o formie: zadawa p. obj. III 388.
W. 582 tym interesem — tą sprawą. Proboszcz nie zna znaczenia wyrazu: interes jako zysk, dochód, w którem używają go Miechowianie, p. obj. I 399.
W. 597 ta Ofiara — msza święta.
W. 615 sercmi — sercami, p. obj. III 294.
W. 630 chowie — chowa, o formie tej w obj. IV 414.
W. 636—638 — echo Pana Tadeusza IV 698—700.
W. 653 śród wrotyc — p. obj. IV 491.
W. 657 wóz niebieski — konstelacja Wielkiej Niedźwiedzicy.
W. 662 spocznienia — odpoczynku nocnego.
W. 663 przed farą już zapartą — przed probostwem zamkniętem.
W. 664 z pacierzem zasnął — odmawiając pacierz, zasnął.