Strona:Stanisław Piekarski - Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów.pdf/244

dzenia poza klauzurę. Ustawy niektórych zakonów określają, ich liczbę i zobowiązania. Zwą się także braćmi laikami w odróżnieniu od właściwych zakonników, zwanych ojcami. 2) Konwersami zwano w średnich wiekach żydów i mahometan, którzy przyjęli wiarę chrześcijańską.

 Konwertyci, chrześcijanie akatolicy, którzy przyjęli religję katolicką. Istnieją osobne dzieła o konwertyzmie, t. j. powrocie na łono Kościoła katolickiego, od czasów reformacji, zawierające spisy wybitnych konwertytów. Zwłaszcza w wieku XIX w Niemczech znaczna liczba protestantów ze sfer naukowych, literackich i artystycznych przeszła na katolicyzm a w Anglji ilość konwertytów ze wszystkich sfer społecznych spowodowała Piusa IX do przywrócenia tam hierarchji katolickiej.

 Konwulsjoniści, ob. Jansenizm.

 Koptowie, sekta monofizycka w Egipcie. Od Kościoła katolickiego odpadli w r. 451, t. j. od soboru chalcedońskiego, który potępił patrjarchę aleksandryjskiego Dioskura. Kilkakrotne próby unji z Kościołem katolickim, podejmowane przez papieży, nie przyniosły donioślejszych wyników. Również opornie zachowują się wobec misyj protestanckich i rosyjskich. Jest ich około 300.000. Głową ich kościoła jest patrjarcha aleksandryjski, rezydujący w Kairze. W życiu codziennem używają języka arabskiego i w tym języku czytają ewangelię, językiem liturgicznym zaś jest język koptycki, powstały pod wpływem staroegipskiego i należący już do języków martwych. Chrztu udzielają przez zanurzanie w wodzie, spowiedź obowiązuje po ukończeniu 25 roku życia i przy zawieraniu małżeństwa. Sakrament namaszczenia olejem św. przyjmują bardzo często, w każdej chorobie i zmartwieniu. Koptowie, wierni unji z Kościołem katolickim, których jest około 25.000, zatrzymali odrębność obrządku; podzieleni są obecnie na trzy diecezje (Aleksandrja, Hermopolis i Teby) i pozostają pod jurysdykcją patrjarchy aleksandryjskiego (łacińskiego), który rezyduje w Kairze.

 Kora (Persefona), ob. Grecka mitologja i religja.

 Koran (arab. = czytanie), księga święta islamu, zawierająca objawienia Mahometa, który je dyktował swoim sekretarzom. Koran składa się ze 114 sur (surat) czyli rozdziałów, nie ułożonych systematycznie, lecz wedle długości w ten sposób, że pierwszy rozdział jest najdłuższy. Koran zawiera opowiadania, przypowieści, nauki i upomniena, reguły prawa, wywody teologiczne i polemiczne, skierowane przeciw chrześcijanom i żydom. Niektóre ustępy odznaczają się prawdziwą wzniosłością (ob. Islam).

 Korea, półwysep na wschodzie Azji, zamieszkały przez ludność mongolską. Koreańczycy wyznają przeważnie buddyzm, wprowadzony tam w r. 372 po Chr. Chrześcijaństwo dostało się na Koreę w drugiej połowie XVIII w. a w r. 1794 liczba katolików^ koreańskich wynosiła już cztery tysiące. Mimo prześladowań katolicyzm szerzył się tam do tego stopnia, że papież ustanowił w r. 1831 osobny wikarjat apostolski w Korei. Obecnie półwysep koreański liczy około 70.000 katolików i około 20.000 protestantów.

 Kornthal, gmina polityczno-religijna pod Stuttgartem, założona na wzór hernhutów w r. 1819 przez Gottlieba Hoffmanna i zamieszkała przez pietystów wirtemberskich, którzy, nie mogąc pogodzić się z rządami konsystorza protestanckiego, racjonalistyczną liturgją, nowym śpiewnikiem i t. p., chcieli emigrować z kraju, uzyskali jednak zezwolenie na założenie osobnego związku religijnego, który dotychczas istnieje.

 Koronacja obrazów. Koronowanie świętych postaci na obrazach weszło do ikonografji chrześcijańskiej w IV wieku a uroczysty sposób koronacji obrazów pochodzi od kapucyna Hieronima z Forli z końca XVI w. Jedna z najdawniejszych koronacyj obrazów Matki Boskiej odbyła się w r. 1631 w kaplicy chórowej bazyliki watykańskiej w Rzymie. W Polsce jest przeszło 40 koronowanych obrazów Matki Boskiej. Ostatnie przed r. 1930 koronacje odbyły się w r. 1927 w Wilnie i w r. 1928 w Gostyniu w Wielkopolsce (ob. Cudowne obrazy).

 Koronacja papieża, obrzęd religijny,