z r. 1863, porucznik i dowóca kompanii a pod Orleanem dr. Plewkiewicz, lekarz z Gniezna.
W wojnie francusko-niemieckiej walczyli pomiędzy innymi Tadeusz Unrug, kapitan w gwardyi artyleryi, A. hr. Mielżyński w gwardyi artyleryi, Alfred i Zygmunt hr. Mycielscy w gwardyi kirasyerów, pierwszy mianowany na polu bitwy podporucznikiem, drugi podchorążym, dalej Marek Dembiński, podchorąży, mianwoany podporucznikiem, Michał Chłapowski z Sośnicy i Michał Chłapowski z Czerwonejwsi, Czarliński z Prus, podchorąży gwardyi ułanów, ranny pod Sedanem, Seweryn i Witold hr. Bnińscy, porucznicy gwardyi ułanów, względnie huzarów, Znaniecki, podporucznik gwardyi piechoty, a w 3 pułku huzarów rezerwy podporucznik Konstanty Breza, przydzielony do sztabu dywizyi jako tłomacz, podporucznicy książę Antoni Sułkowski, Stefan Zakrzewski i Tadeusz Stablewski. Krzyż żelazny otrzymali Stanisław Mieczkowski z Nieciszewa, Kaźmierz Grossmann z Ostrowitego, podporucznik 1 pułku ułanów pomorskich, dr. Piotr Sęcki, lekarz z Poznania, czarną wstęgę wojskową do krzyża żelaznego dr. Daszkiewicz.
W czasie wojny arcybiskup Ledóchowski przybył w towarzystwie ks. Maryańskiego 30 października do głównej kwatery króla Wilhelma I w Wersalu, by go nakłonić do wystąpienia w obronie świeckiej władzy papieża. Nazajutrz był na obiedzie u króla, w następnym dniu u następcy tronu, potem konferował kilka razy z Bismarckiem, atoli 6 dni pobytu w Wersalu na nic się nie przydały.
Od r. 1870 zaczął wydawać ks. J. Stagraczyński czasopismo, poświęcone kaznodziejstwu p. t. Biblioteka Kaznodziejska. T. I. Poznań 1870 — T. IX. Poznań 1894 r.
Dnia 23 stycznia 1870 r. zakończył życie w Dreźnie dr. Antoni Kraszewski, dziedzic Tarkowa w powiecie inowrocławskim, mąż który nader zaszczytnie zapisał się
