Ta strona została uwierzytelniona.
A gdy opadną ostatnie brokaty
Zostaje nagi
Z wyciągniętą ręką
Mówię to Książę
Ukryty za krzewem
Wiosennej róży do której sprowadzasz
Młódki tak ślepe jak pomiot zwierzęcy
Lub jak twe dłonie zdrętwiałe ze strachu
Dedykacja: A. J. Wieczorkowskiemu
