Ta strona została skorygowana.
czyna się strefa Gawalewiczów, Choińskich, Krechowieckich. Gąsiorowskich, Hajot, etc. Zastanawiać się nad niemi tu niewarto, i niepodobna. Poprzestać też na wyliczeniu musimy nazwisk pisarzy, którzy starali się oświetlać w swej działalności proces demokratyzacyi naszego społeczeństwa, lecz nie zdobyli się ani na styl wybitnie indywidualny, ani na jasno przemyślane dyrektywy społeczne, lub sami w ciągu rozwoju swej działalności wykrzywili i spaczyli jej zrazu wyraźne linie; mam na myśli tu Zacharjasiewicza, Bałuckiego, Jeża i pomimo wszystko, pomimo o wiele wyższy stopień uzdolnienia pisarskiego — poczytnego niegdyś satyryka Jana Lama.
