Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Magja i czary.djvu/58

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.



ROZDZIAŁ II.
NEKROMANCJA
(Podług Eliphasa Levi).
Rozdział ten jest praktycznem uzupełnieniem rozdz. „Cermonjały wtajemniczonych“.

„W świetle astralnem zachowują się obrazy osób i rzeczy W tym to świetle wywoływać można kształty tych, którzy już nie są z naszego świata i w ten to sposób odbywają się bezspornie realne misterja nekromancji.
Kabaliści, którzy mówili o świecie duchów, opowiadali jedynie wrażenia podczas ewokacji otrzymane.
Eliphas Levi Zahed, ten, co pisze te wiersze, wywoływał i widział.
Można czytać w hebrajskiej księdze zatytułowanej „Rewolucja dusz“, że istnieją dusze trojakiej kategorji: córy Adama, córy aniołów i córy grzechu. Istnieje również, według tejże księgi trojaki podział duchów: duchy uwięzione, duchy błąkające się i duchy wolne. Dusze bywają wysyłane parami. Istnieją jednak dusze mężczyzn, które rodzą się samotne, i których małżonki trzymane są w niewoli przez Lilith i przez Naëmach, królowe stryg; są to dusze, co muszą odpokutować śluby niewczesnego celibatu. Skoro więc człowiek od dzieciństwa