Strona:Sprawozdanie Stenograficzne z 36. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.pdf/68

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

66
36. posiedzenie Sejmu w dniu 20 marca 2013 r.
Informacja ministra spraw zagranicznych o założeniach polskiej polityki zagranicznej w 2013 r.

Poseł Adam Lipiński

prokuratorskie. Mam informację, że podobna sprawa ma miejsce w Brześciu. Czy to prawda, że ostatnio odwołano kilku pracowników konsulatu w Brześciu za podobne praktyki, to znaczy czy mogły tam mieć miejsce nieprawidłowości przy wydawaniu wiz?
Korzystając jeszcze z tego, że mam czas, inna sprawa. 1 maja w Genewie na posiedzeniu Rady Praw Człowieka ONZ prezentowany będzie raport dotyczący praw człowieka na Kubie. Chcielibyśmy, żeby Polska wykorzystała fakt, że jest jeszcze członkiem RPC, i dopilnowała, żeby w raporcie znalazły się informacje o niewyjaśnionych śmierciach przywódców kubańskiej opozycji. Ostatnio pomimo wypuszczenia większości długoletnich więźniów sumienia w 2010 r. reżim kubański zmienił taktykę – zamiast wsadzać aktywistów do więzień na długie lata teraz po prostu ich morduje lub nęka przemocą fizyczną i krótkimi zatrzymaniami. Jest to zjawisko tak bulwersujące, że powinno naszym zdaniem zostać uwzględnione w raporcie prezentowanym w Radzie Praw Człowieka ONZ. Dziękuję bardzo.


Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:

Dziękuję bardzo.
Bierzcie państwo przykład z pana posła Lipińskiego i jego szacunku do regulaminu.
(Poseł Zbigniew Kuźmiuk: Pan poseł Lipiński jest bardzo zdyscyplinowany.)
Pan poseł Piotr Pyzik z Prawa i Sprawiedliwości będzie mógł zmierzyć się z 1 minutą.


Poseł Piotr Pyzik:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie wiem, chciałbym się wpisać w tę konwencję tramwaju, ale trudno mi.
A więc pierwsza sprawa – w związku z tym, że mamy nowego papieża, a nie mamy już szefa państwa w Wenezueli, to znaczy będziemy mieli nowego, chciałbym się dowiedzieć, jak wygląda polityka Ministerstwa Spraw Zagranicznych odnośnie do Ameryki Południowej w aspekcie niekoniecznie tylko tych dwóch osób, które wymieniłem, ale też w aspekcie Kuby, o której mówił pan poseł Lipiński.
Stosunki polsko-niemieckie określił pan minister jako modelowe. Chciałbym zapytać o aspekt zbrojeniówki. Czy ta modelowość ma polegać na tym, że mamy kupować niemieckie czołgi, czy ratować polską zbrojeniówkę? Jeżeli tak, bardzo bym prosił o wskazanie, jaką rolę w tym wszystkim odgrywa minister spraw zagranicznych.
Następna sprawa – kreowanie polityki zagranicznej. W jaki sposób Ministerstwo Spraw Zagranicznych kreuje politykę odnośnie do GMO z jednej strony, a z drugiej strony odnośnie do polskiego rolnictwa, konkretnie producentów żywności? Mam na myśli tych, którzy nie używają soli przemysłowej i mięsa niewiadomego pochodzenia. Dziękuję. (Oklaski)


Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:

Dziękuję bardzo.
Pan poseł Kazimierz Moskal, Prawo i Sprawiedliwość.


Poseł Kazimierz Moskal:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie do pani minister, do pana ministra. Polska przewodniczy Grupie Wyszehradzkiej. Bardzo proszę o odpowiedź na pytanie: Czy i jakie korzyści Polska odniesie z tego przewodnictwa, jakie są cele, jakie są zadania? Proszę konkretnie powiedzieć coś na ten temat.
Pan minister mówił, że m.in. kończymy budowę głównych dróg łączących Polskę, Czechy i Słowację. W tym kontekście mam pytanie: Proszę powiedzieć konkretnie, kiedy skończymy budowę drogi S19. (Oklaski)
Pan minister mówił też o ważnym wydarzeniu, o ważnej w tym roku rocznicy rzezi wołyńskiej. Mam konkretne pytanie i proszę o konkretną odpowiedź: Co ministerstwo planuje w związku z tym? Jakie działania były podjęte i jakie działania będą podejmowane? (Dzwonek)
Ostatnie pytanie dotyczy naszej pozycji w Europie. Proszę powiedzieć, ilu jest urzędników w Unii Europejskiej i ilu w tych wszystkich instytucjach europejskich jest Polaków. Dziękuję bardzo. (Oklaski)


Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:

Dziękuję.
Pan poseł Zbigniew Dolata, Prawo i Sprawiedliwość.


Poseł Zbigniew Dolata:

Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Kiedy słuchałem wystąpienia pana Sikorskiego, nie mogłem wyjść ze zdumienia, bo silił się na recenzowanie polityki zagranicznej II Rzeczypospolitej, zestawiał ją z polityką komunistycznego tworu, jakim był PRL. Właściwie jedyne, co mi przychodzi do głowy, to takie oto porównanie: Krytyka polityki zagranicznej II Rzeczypospolitej przypomina sytuację, w której czwartoligowy zawodnik krytykuje grę Leo Messiego.
Natomiast pytań do pana Sikorskiego nie mam, bo przecież trudno pytać o taką działalność, jak twittowanie. To nie jest polityka zagraniczna Polski, tylko najwyżej polityka Platformy. Dziękuję. (Oklaski)