Przejdź do zawartości

Strona:Sofokles - Król Edyp.djvu/55

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
JOKASTA

Ty więc nie bacząc wiele na te rzeczy,
Mnie raczej słuchaj i wiedz, iż śmiertelnych
Sztuka wróżenia nie ima się wcale.
Złożę ci na to stanowzce dowody.

Wiedz więc, że Laios otrzymał był wróżby,
710 

Nie od Apolla, lecz od jego służby,
Iż kiedyś śmierć go z rąk syna pokona,
Co zeń zrodzony — i z mojego łona.
A wszakże jego, jak wieść niesie, obce

Zabiły zbiry w troistem rozdrożu.
715 

A to niemowlę, gdy trzeci dzień świtał,
Przebiwszy u nóg kosteczki, wysadził
On ręką obcą gdzieś w górskich ostępach.
I tak Apollo nie dopełnił tego,

By syn ten ojca powalił, ni groźby,
720 

Że Laios legnie pod syna zamachem.
A tak głosiły przecie przepowiednie.
Nie troszcz się o nie. Gdy tajemnej toni
Bóg chce co wydrzeć, on sam to odsłoni.

EDYP
Po twoich słowach, jakiż mną owładnął,
725 

Żono, niepokój i ducha wzruszenie!

JOKASTA

Nowa więc troska znów ciebie się czepia?

EDYP

Słyszałem, tak mi się zdaje, że Laios
Legł, gdzie potrójne rozchodzą się drogi?

JOKASTA
Tak wieść głosiła i dotąd się krzewi.
730 
EDYP

A gdzie spełniono nieszczęsną tę zbrodnię?