Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/199

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Głuchów.
Aboś z Głuchowa? — Knap. 1321; Lip. M. 238; Dar. 121.

Czyś głuchy, czy nie słyszysz?

Głuchy.
1 Byli, pojechali, na głuchego nie czekali.
2 Gadaj z głuchem — w łeb obuchem.
3 Głuchemu dwakroć mówić trzeba. — Knap. 248.

Głuchemu zawsze dwakroć grają. Wąp.

4 Głuchemu piosnkę śpiewa. — Now. 24.

Głuchemu śpiewać. Anon. II. Nie głuchym piosnkę śpiewał. Pot. Arg.

5 Głuchemu próżne słowa. — Sk. Dz; Now. 24.

Głuchemu trudno co powiadać, bo nie słyszy. Biel. Kron. Z głuchym co mówić abo się z kamieniem swarzyć truduo. Jan. N.

6 Głuchy jak pień. — Cinć. W. 307.
7 Głuchy najbardziej ten, co nie chce słyszeć. — Now. 24.
8 Głuchy na pastuchy, ślepy na zwiady.
9 Głuchy rychlej się z głuchym zmówi. — Mącz.
10 Jakoby głuchym bajano.

Krzyżacy prusaków znowu na swą stronę przeciągnąć pokuszali, lecz to właśnie jakoby głuchym bajano. Krom. Kron.

11 Na głuchych dzwonią.

Na głuchych dzwonią, mówią polacy. Młodź. Kaz. III.

12 Nie pomaga głuchemu piszczek. — Birk. Ex.
13 Powiedz głuchemu, nie powie drugiemu.
14 Trudno głuchemu radzić.

Próżno głuchemu co dobrego radzić, Gdy nie chce, ucha swego do mych ust przysądzić. Biel. Sen.

Głupi.

1 Co głupiemu po rozumie, kiedy go użyć nie umie? — Lom. 8.
Co głupiemu po rozumie? Petr. 174. Cinć. 8. Co głupiemu po rozumie, kiedy go ni ma. Koś. 100.
2 Co głupimu po koronkach, kiedy powiada, że to same dziury? — Cinć. 8.
3 Co głupi zepsuje, to rozumny poprawi; a co rozumny zepsuje, tego nikt nie poprawi.
Ob. N. 89 i 131.
4 Co jeden głupi kupi, to dziesięć mądrych nie przeda. — Cinć. W. 306.

5 Cóż też tam głupimu o rzecz? — Cinć. 9.
6 Czasem głupi lepiej kupi.

7 Często się to przyda, sam się głupi wyda. — Żarty; Don. Gr. 9.

8 Drugi raz nie będę tak głupi. — Pot. W. Ch.

9 Gdy kto jest głupi, to na Podolu tak mu sylabizują: d-u-r n-i-u Jędruniu.

10 Gdy przyjadą na targ głupcy, cieszą się kupcy.
11 Gdy przyjdzie głupi, każdy tam kupi.

12 Gdy się głupi za mądrego, błazen za grzecznego, zły ma za cnotliwego — rzeczy niemasz nieznośniejszej. — Fred. II. 90.

13 Głupców wszędzie pełno.

Pełno głupców wszędy. Dzw. St. Głupich pełno wszędzie. Turk. Epigr.

14 Głupcy tylko po murach piszą. — Now. 24.
15 Głupcy zawsze o sobie dobrze rozumieją. — Now. 24.
16 Głupia głupiemu i radość. — Czel. 210.
17 Głupi, ale zdrów.
18 Głupi, a mądrym się czyni. — Knap. 252.
19 Głupiá sie go dzierży. — Cinć. 15.

Głupiá sie was dzierży. Bystr. 78.

20 Głupi, aż się kręci.
21 Głupi baje, mądry milczy.
22 Głupi biega, mądry chodzi.
23 Głupi bierze, a mądry daje. — Knap. 252.

24 Głupich nie orzą, nie sieją, sami się rodzą. — Linde, p. w. Głupi.
Głnpich nie sieją, sami się rodzą. Frischb. I. 299; Mas. 257; Petr. 174. Głupéch nie seją, a jednak sę rodzą. Cen. Kasz. 1. Głupich nie sieją, a oni zejdą (a oni sami wschodzą). — Ni sieją, ni orzą, a głupi się sami rodzą.
Ob. N. 27.

25 Głupich nie trza siać, ino im się śmiać. — Wisła, I. 149.

Odm. Nie trzeba głupich siać, tylko się z nich śmiać.
Ob. N. 28.

26 Głupi, choć mu zęby wybierz.
27 Głupi, choć w łeb strzel.

28 Głupich siać nie trzeba, bo ich pełno wszędzie. — Kal. Ciesz. 676.
Ob. N. 24, 25.

29 Głépc głépca a djábeł djábła chwáli. — Cen. Kasz. 16.
30 Głupiec in folio.

T. j. wielki głupiec, w całym znaczeniu.

31 Głupiego i w kościele biją.

Ob. N. 36.

32 Głupiego leda kto oszuka. — Knap. 253.

33 Głupiego łacno poznać: sam się wyda. — Knap. 254; Now. 25.
Głupiego łacno poznać. Trotz, p. w. Głupi.

34 Głupiego próżno uczyć. — Knap. 254.
35 Głupiego trudno wynicować. — J. Kochan. Ps.

Odm. Głupiego trudno przenicować.

36 Głupiego wszędzie biją. — Bar. Żyw.

Ob. N. 31.

37 Głupiego zwieść, to fraszka; mądrego, to mi sztuka.
38 Głupiemu daj pokój. — Knap. 256.
39 Głupiemu i Bóg przebaczy.
40 Głupiemu i łopatą rozumu w głowę nie nakładzie.
41 Głupiemu nawięcej mówić. — Knap. 252.