179 Zdrowa głowa kołpaka nabędzie. — Jagod.
Ob. N. 35.
180 Zdrową, głowę kłaść pod ewangielję.
Odm. Na co mi kłaść głowę pod ewangielję, kiedy zdrowa.
181 Z głupiej głowy nawet włosy uciekają.
182 Z pustej głowy głupi koncept.
183 Źle tam bywa, gdzie głowy niemasz. — Żegl. I. 185.
Głód.
1 Czasem trzeba i głodu przymrzéć. — Cinć. 9.
2 Człowiek głodu nie przemrze, wszycko ine przeciérpi. — Cinć. 10.
3 Głodu nie kupić, sytość wiele kosztuje. — Knap. 244.
Głodu nie kupić. Now. 24.
Ob. N. 21.
4 Głodu ten znać nie czuje, co tego i owego tylko kosztuje. — Knap. 247; Ern. 519; Wójc. Przyp. 154.
....tylko smakuje. Flor. 59.
5 Głód do domu przypędzi. — Knap. 244; Ern. 518; Czel. 190.
6 Głód dowcipny. — Knap. 244; Czel. 190.
Głód dowcipny, nauczy wszystkiego. Ern. 518.
7 Głód fortec dobywa. — Bardz. Fars.
8 Głód i dług jedną drogą idą.
9 Głód i niewola wszystkiego wyuczyć mogą. — Dykc. I. 98.
10 Głód jest najlepszą przyprawą.
Odm. Najlepsza potrawa — z głodu przyprawa.
11 Głód kradnie, a dług kręci.
12 Głód najlepszy kucharz. — Linde, p. w. Głód; Now. 24.
Odm. Głód o kucharza dobrego nie stoi. — Głód najlepszym kucharzem, a oszczędność szafarzem.
Ob. N. 20.
13 Głód nie ciotka. — Feder. rkp.
14 Głód uszu nie ma.
Głód nierad się zabawia uchem. Miask. Ryt. Podczas głodu niema uszu. Pot. W. Ch.
Ob. p. w. Głodny, N. 31.
15 Głód nie przebarszcza.
Głód niepyszny, przestaje byle na czym, zgoła nie przebarszcza. Pilch. Sen. IV. — Odm. Głód nie przebiera.
Ob. p. w. Głodny, N. 25.
16 Głód nie swój brat.
17 Głód oczu nie ma.
Zgłodniały nie przebiera.
18 Głód pracy uczy. — Dykc. II. 16; Now. 24.
19 Głód się nie boi.
Głód żadnych się kopij i mieczów nie boi. P. Kochan. Jer. Głód posłusznych czyni, głód się bać nie umie. Chrość. Phars.
20 Głód stanie za kuchmistrza. — Fred. I. 67; Pilch. Sen. I; Wójc. Przyp. 94; Czel. 189; Łysk. 58; Mas. 204.
Ob. N. 12.
21 Głód tani, sytość droga. — Knap. 244; Ern. 518.
Ob. N. 3.
22 Głód wiele naucza, komu dokucza. — Flor. 95; Mon. Ench. 189; Gr. Lat. 414; Mon. Gr. 383.
23 Głód wilka, z lasa wywoła. — Trotz, p. w. Głód; Mas. 205.
Głód wilka z lasa wywabia. Dykc. II. 16. Głód wypędza wilka z lasu. Now. 24.
24 Głód wszystkiego nauczy. — Knap. 244.
Głód i niewola wszystkiego wyuczyć mogą. Dykc. I. 98.
25 Jedź ty do mnie na głody, a ja do ciebie na gody. — Gwagn. Kron.
26 Kto nie jest obżartym, opędzi głód i żartem. — Now. 38.
Kto nie obżartym, opędzi brzuch i żartem. Żup. 17.
27 Lepiej umrzeć z choroby, niż z głodu.
28 Nie chcesz doznać głodu, nie żałuj zachodu.
29 O głodzie koneepta się nie roją.
30 O głodzie nie chce się tańcować. — J. Kochan. Koch.
31 Wón z głodé nie wumrze. — Cen. Kasz. 19.
Dobrze się ma, ma z czego żyć.
32 Przy głodzie przykrzy się wojewodzie, a przy chlebie chce mi się ciebie. — Linde, p. w. Głód.
Odm. O głodzie nie chce się ani panu wojewodzie. § Zła miłość o głodzie, uprzykrzy się i samemu panu wojewodzie. Gorzk. W.
33 Przysmak wyborny: głód i robota. — Knap. 981; Flor. 59; Trotz, p. w. Przysmak; Czel. 133.
Wszystko smakuje, gdy głód żołądek uciska. Turk. Epigr. Głód najpodlejszym potrawom dodaje smaku. Pilch. Sen. IV.
34 Té sę jesz głodé namrzesz é bóską nachodzisz — Cen. Kasz. 23.
35 Z głodu é pies heltkę jé. — Pobł. 25.
Heltka = kwaśne, leśne jabłko.
36 Z głodu można często umrzeć, ale z pragnienia nigdy.
37 Zły głód. — Knap. 1352; Żegl. II. 300.
Głóg.
1 Kiedy kwitnie głóg, to największy głód; a kiedy mak, to już nie tak.
Odm. Kiedy kwitnie głóg, to największy głód; kiedy bez, pożywi się pies, kiedy mak, to nie tak.
2 Nie zbierają owocu z głogu, ni fig z ostu. — Kulig. Her.
Głupszy nad gawrona, kto róże chce zbierać z głogu. Kulig. Her.
Główka ob. Głowa.
Głuchoniemy.
Głuchoniemego Pan Bóg rozumie.
