Strona:Słowa Pisma Świętego podane do rozmyślania. Genesis - Księga Rodzaju.djvu/025

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
8 SŁOWA PISMA Ś-go DO ROZMYŚLANIA.

nie na to, by uledz pokusie przez nieposłuszeństwo, lecz dla nabycia zasługi przez posłuszeństwo.
18. Rzekł też Pan Bóg: Niedobrze być człowiekowi samemu; uczyńmy mu pomoc jemu podobną. W porządku Bożym, kobieta ma podwójne przeznaczenie: „być pomocną“ mężczyźnie i „być podobną“ jemu. Pod wpływem pogaństwa nadużywano „pomocy“, z pominięciem „podobieństwa“; − postęp zaś wyłącznie podkreśla „podobieństwo“, tracąc z oczu „pomoc“. Duch chrześcijański równowagę utrzymuje, każąc jedno i drugie rozporządzenie Boże uszanować. (ob. „O wychowaniu“ str. 65 do 69; wyd. Zakładu Kórnickiego.)
19. Utworzywszy wtedy Pan Bóg z ziemi wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptactwo powietrzne, przywiódł je do Adama, aby obaczył jakoby które miał nazwać, albowiem nazwał Adam, którą duszę żywą, toż jest imię jej.[1]
„Sprawował − strzegł − nazwał“
„Sprawował“ − praca ręczna, „strzegł“ - duchowa, „nazwał“ − umysłowa. Wszystkie trzy rodzaje pracy wskazane przez Stwórcę pierwszemu rodzicowi naszemu.
20. I nazwał Adam imionami ich wszystkie zwierzęta i wszystko ptactwo powietrze i wszystkie bestje ziemne, lecz Adamowi nie najdował się pomocnik podobny jemu.
Niedobrze człowiekowi samemu... utworzył tedy Pan Bóg wszystkie zwierzęta... lecz Adamowi nie najdował się pomocnik podobny jemu.“
Człowiekowi nie wystarczyła przyroda i otoczenie zwierząt.
21. Przypuścił tedy Pan Bóg twardy sen na Adama, a gdy zasnął, wyjął jedno żebro z niego i napełnił ciałem zamiast niego.
Św. Tomasz z Akwinu mówi o kobiecie, że Bóg nie wyjmuje jej z głowy mężczyzny, aby nie panowała nad nim, ani nóg jego, aby niewolnicą nie była, ale z boku, jako równa jemu.
Ojcowie Kościoła w stworzeniu Ewy upatrują przeobrażenie Kościoła, który powstał z boku Chrystusa, swego Boskiego Oblubieńca, kiedy tan zasnął na krzyżu. (Crampon)
22. I zbudował Pan Bóg z żebra, które wyjął z Adama, białogłowę i przywiódł ją do Adama.
23. I rzekł Adam; To teraz kość z kości moich i ciało z ciała mego: tę będę zwać Mężyną,[2] bo z męża wzięta jest. (Mat. 19, 5),br />

Znać zadowolenie, jakiego doznaje Adam, otrzymawszy pomoc, już nie-

  1. Leop.
  2. Stąd wyrażenie: mężatka