żywota i stał się człowiek istotą żyjącą[1].
Nieraz niskość i wielka godność pochodzenia człowieka. Należy robić różnicę między tem, co z mułu, a tem, co z tchnienia Bożego. Przed grzechem panowała doskonała harmonia między duchem a ciałem; po upadku ciało powstało przeciw duchowi; stąd obowiązek ujarzmiania go. „Duchem chodźcie, a pożądliwości ciała nie wypełnicie, albowiem ciało pożąda przeciwko duchowi, a duch przeciw ciału, abyście nie cokolwiek chcecie, to czynili”. (Galat. V. 16, 17)
8. A nasadził[2] był Pan Bóg Raj rozkoszy od początku, w którym umieścił człowieka, którego utworzył.
9. I wywiódł Pan Bóg z ziemi wszelkie drzewo piękne ku widzeniu i ku jedzeniu smaczne; drzewo też żywota w pośród Raju i drzewo wiadomości dobrego i złego[3]
W życiu każdego z nas Bóg umieszcza takie „drzewo“
- daną okoliczność, warunki, osobę, a choćby przykazania; są one kamieniem probierczym naszej wierności
10. A rzeka wychodziła z miejsca rozkoszy na oblewanie Raju, która się stamtąd dzieliłana czterygłówne rzeki.
11. Imię jednej Phison; ta okrąża wszystką ziemię Hewilath, gdzie jest złoto.
12. A złoto ziemi onej najlepsze jest i tam się najduje Bdellium i kamień Onychin.
13. A imię rzeki wtórej Gehon: ta okrąża wszystką ziemię murzyńską.
14. Imię zaś rzeki trzeciej Tygris; ta idzie ku Assyryjczykom. Rzeka czwarta, ten jest Eufrates.
15. Wziął tedy Pan Bóg człowieka i osadzi go w Raju rozkoszy, aby sprawował i strzegł go.
Praca była warunkiem rozwoju i postępu dla człowieka, nawet przed jego upadkiem. „Człowiek na pracę się rodzi, jak ptak na latanie“. (Job, V. 7.) „Co tam za robota była, łatwo się domyślić. Zabawa ona wdzięczna około stworzenia i spraw Boskich“.(Skarga Kaz. Niedz. Tom. V.)
16. I rozkazał mu, mówiąc: Z każdego drzewa rajskiego jedz;
Ale z drzewa wiadomości dobrego i złego nie jedz, bo którego dnia będziesz jadł z niego, śmiercią umrzesz.
Prawo Boże daje nam sposobność do rozeznania dobrego i złego, ale
