Szlecer sławny wydawca Nestora, zepsutego Jordanesa nie waha się z Nestorem i pisarzami późnieyszémi IX. wiekowi porównywać, kiedy tym czasém bez zastanowienia się, gardzi Ptolemeusem i temi nazwiskami, które są, in einem, jako sám mówi, griechischen geografischen Sammelsurium von unbekanntem Zeit Alter, das man Ptolemeaus nennt T. II. S. 56. Takim tonem rzecz podobna wyrażona, brzydkiem uprzedzeniem trąci. W czemże gadnieysze uwagi popsute w Jordanesie nazwiska? Dass um, oder vor dieser Zeit (to iest wieku X.), mówi Mannert (Geogr. d. Gr. u. Röm. P. III. 2. T. IV. s. 1B5.) ein Griche, und überhaupt irgend ein Menschenkind fähid gewesen sey, seine ausgebreite tem, bessern Kenntnisse dem alten Ptolem. unterzuschreiben, glaubt gewiss Niemand, der die geringe Bekanntschaft der Bizantiner in den entlegenen Strichen des Norden untersucht i tak daley. Odpowiedź na Sammelsurium, iest ieszcze odpowiedź w tymże Mann. T. I. S. 174. Einleit.
Wiwidaryi czyli Widioaryi, iest naród złożony z rozmaitych innych, przytulku w tym zakątku ziemi szukaiących. Tym sposobem, nowo powstałego narodu ięzyk, ieśli iego dotąd sa iakie zabytki, powinienby bydź dziwną innych mięszaniną. W rzeczy sáméy na mieszkańcach nyścia Wisły tylo wiekami, wielokrotnie przemienianych, to się nie prawdzi, nie chciałbym iednak zupełnie opierać się śledzeniom i sprawdzaniom téy powieści na narodach Pruskich czyli Litewskich, znayduią się tam rozmaitych języków ślady. Wypadek ten zda mi się jakkolwiek nader rzadki, więcey coś stanowić jest mocen; niż òw pierwotny Europeyskich ludów nieznany, w próżney nadziei odkrycia złożony język (Japetha). Tę ostatnią uwagę utrzymuie Malte Brun w Tableau da la Pol. anc et mod. p. 217, Ch. XIV.
