dy, ktoré dobrze późniéy żyiący Mnich Kiiowski, ale szczéry powtarzacz greckich pisarzy, Nestor, przed przyściem w krótce nadeszłém Słáwian wymieniá. (Nestor ed Schlez. Vorgesch. c. 2. b. c T. II S 24.) Jako: Czudów, Meria, Muroma, Ves, Mordua, Zawolotzkaja Czud, Perm, Peczera, Jam, Litwa, Zimegola, Kors, Sietgola, Lib, oprócz tego, przy samém morzu, Liachowie, Prusy i Czud, a naypółnocniéy Wariagowie. Znayduiemy iuż w tych opisach dnia dzisieyszégo lepiéy znaiomé nazwiska, s kolei: Liachowie, Prusy, Litwa, Kors, Zimgola, Lib, Czud, Jam, i naypółnocnieyszé Wes, z Nestora się ukazuią. Nie godzisz się przy tym, porównywać Jtamarów i Estrów Jordanesa, z Estami Tacyta; Boisków iego, z Boruskami Ptolémeusa, a Prusami Nestora; Athual, z Litwą Nestora; Karys s Kareotami Ptolémeusa[1] a Kors Nestora; Thuidos z Czudami, Was s północnym narodem Wes?
V. Te narody tak posadzone, w większéy części naszych czasów doszłé przetrwały wiek V. w którym Wénedowie znacznie wzrośli, wkoło nadbrzeżné morza Baltyckiego na zachodzie Wisły narody ogarnęli, i oprócz swego dawnégo nazwiska Wenedów zaczęli nosić imie Słáwian i Antów. Kiedy iednak tym sposobem głębinę Europy poznawano, pisma Piolémeusa nie wychodziły s powagi: Marcyan Herakleota (wykład J. Poto-
- ↑ Stryykowski 11. 6.
