Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/203

wspólnej takiej organizacji tem snadniejszego pomieszczenia i należytego uwzględnienia. Jak bardzo byłoby przydatne uchwycenie ziemi górnoślązkiej za pomocą jednej, wspólnej organizacji związkowej, to pokazały późniejsze losy spółkowości górnoślązkiej.
 Wyprawa Szamarzewskiego na Górny Ślązk, przedstawiająca nowy moment w działaniu spółkowem Szamarzewskiego, pozostała ze względów powyżej wymienionych tylko epizodem bez większego narazie znaczenia. Nie oznacza ona żadnego faktu decydującego, żadnej zmiany w sposobie działania i czynnościach Szamarzewskiego, ani rzeczywistego wydarzenia w rozwoju życia spółkowego. Życie Spółek i działalność Szamarzewskiego idzie w swym rozwoju temi samemi drogami, co dawniej. Patron posługuje się tymi samymi sposobami, aby braki w spólnictwie ludowem wypełnić i rozwój jednego popierać. Spółka Średzka, tak jak w okresie poprzednim, zawsze jedna z pierwszych, jedna z większych i najlepiej prowadzonych, tworzy w dalszym ciągu niejako szkołę dla spólnictwie ludowego, chociaż myśl sama w swym rozwoju przybiera szersze formy i dąży do utworzenia kursów dla członków Zarządów, wydając w późniejszych latach plon obfity. Tak samo główny czynnik życia spółkowego, duchowieństwo, nie doznaje mimo utrudnień z góry stawianych, żadnego trwałego uszczerbku, ale owszem stanowisko swe coraz silniej utwierdza. Tak samo pozycja Szamarzewskiego, jako Patrona, z początku dążeń reformacyjnych niepewna i chwiejna, wzmacnia się z latami i w coraz ściślejszej łączności ze Spółkami wysuwa się w dążnościach reformacyjnych na pierwsze miejsce.
 Tak oto warunki rozwoju spółkowego, mimo przesilenia wewnętrznego, pozostają te same i nie doznają zmiany zasadniczej. Jedyne znamię przemiany zasadniczej przedstawia nie życie Spółek pojedyńczych, ale ży-