Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/115

sposób możnaby 3 ustanowić. Dlatego więc, chociaż sama zasada reformy odpowiadała myśli postępowej, przeszedł Sejmik w końcu nad sprawą tą do porządku obrad.
 Tak tedy dążności reformacyjne Łyskowskiego poszły na marne, ale sprawa zmiany Ustaw, raz poruszona, nie dała się więcej zasypać. Myśl reformy jest odtąd ustawicznie czynną, choć skrycie. Mając Komitet coraz więcej za sobą, dąży Łyskowski, jak wprzódy, do usunięcia Patronatu. Po różnych przejściach ze stanowiskiem Patrona pisze wreszcie Łyskowski w r. 1883-im swój projekt do rewizji Ustaw Związku Spółek, w którym usuwa najwyraźniej Patrona, przenosząc władzę jego na Komitet niepodzielnie. Na czele Związku stać miał według projektu „Komitet z sześciu członków złożony, a wybierany przez Sejmik na przeciąg lat trzech“. Tenże Komitet miał wybierać z pośród siebie przewodniczącego i sekretarza, który miał zasiąść na miejsce Patrona. Do Komitetu należał też wybór stałych rewizorów Spółek, których Sejmik zatwierdzał. Łyskowski przeto w projekcie umieścił, do czego dążył od lat wielu. Już zdawało się, że myśl jego, którą aprobował Patron, zwycięży, ale niespodziewanie stało się inaczej. Sejmik roku 1883-go przyszedł w pomoc kierunkowi przeciwnemu, odrzucił cały projekt do rewizji Ustaw prezesa i stanął w obronie instytucji Patronatu, która po różnych jeszcze kolejach, ostatecznie dopiero po latach do celu swego dojść miała pod wodzą Patrona.
 Patron Szamarzewski w kwestji reformy związkowej przechodził różne koleje, pośród których rok 1880-ty stanowi niejako zwrot zasadniczy.
 W pierwszym okresie zmienia się Szamarzewski z bezwzględnego przeciwnika Związku w zwolennika, ale względnego. Jako taki sprzeciwia się wszelkim zmysłom reformacyjnym, pochodzącym od Łyskowskiego.
 W drugim okresie, w zasadzie zawsze o potrzebie