Strona:Rudyard Kipling - Stalky i Sp.djvu/323

w biały dzień, w czapce licealnej, całującego i pieszczącego na ulicy kobietę. Czy to dla was będzie dość przyzwoite?
 — To nie prawda — to nie ja....
 — Czyżeśmy cię nie widzieli? — mówił dalej Beetle — A potem — nie obawiaj się, Carson, będę się wyrażał przyzwoicie, — wróciwszy ukradkiem z ustami ciepłemi jeszcze od pocałunków (nie napróżno czytał Beetle nowoczesnych poetów) zwołujesz konferencję prefektów, które nie są konferencjami prefektów, w celu podtrzymania honoru Szóstej Klasy.
 Tu otwarła się przed nim nowa, szczytna droga natchnienia.
 — A skąd my możemy wiedzieć? — wykrzyknął — Skąd my możemy wiedzieć, ilu uczniów Szóstej Klasy macza palce w tej obrzydliwej aferze?
 — Tak jest, bardzobyśmy chcieli to wiedzieć — odezwał się M’Turk z dostojną godnością.
 — My mieliśmy zamiar pomówić z wami o tem zgodnie i spokojnie, Carson, ale wy woleliście zwołać konferencję — dorzucił z współczuciem Stalky.
 Prefekci byli tak zaskoczeni, iż żaden z nich nie mógł się zdobyć na słowo. Wobec tego Beetle, starannie modelując swą retorykę według Kinga, atakował w dalszym ciągu, samego siebie wprowadzając w podziw i przechodząc.