Strona:Rudyard Kipling - Stalky i Sp.djvu/178

dodatniego czy ujemnego — wpływu na chłopców, jak wy. Wiecie także, że nie zawracam wam głowy etyką ani morałami, bo nie wierzę, aby takie szczeniaki ludzkie mogły się na tych rzeczach w tak młodym wieku zrozumieć. Ale, mimo wszystko, bardzo by mi było przykro, gdybym się dowiedział, że wy psujecie młodszych od siebie. Beetle, nie przerywaj mi, pozwól mi skończyć. Mr. Prout ma wrażenie, że ty w jakiś sposób psułeś swych kolegów.
 — Mr. Prout ma tyle wrażeń, Padre! — odpowiedział Beetle melancholijnie — I cóż to znowu za wrażenie?
 — Widzisz, mówił mi, żeś ty szarówką opowiadał chłopcom szeptem we wspólnej sali jakąś historję. Kiedy przypadkiem otworzył drzwi, słyszał, jak Orrin mówił: — Zamknij paszczękę, Beetle, to świństwo! Cóż na to powiesz?
 — Czy ksiądz przypomina sobie „Oblężone Miasto“ panny Oliphant, tę książkę, którą mi ksiądz pożyczył zeszłego półrocza? — zapytał Beetle.
 Padre dał znak głową, że tak.
 — Cały pomysł powstał z tej książki. Tylko, że zamiast miasta, ja zrobiłem z tego kolegjum pogrążone w mgle — i oblężone przez umarłych chłopców, którzy za nogi wyciągają z łóżek swych kolegów w sypialniach. Wszystkie nazwiska były prawdziwe. Opowiada się to szeptem, rozumie ksiądz — z nazwiskami. Prawda, że Orrin tego po-