Strona:Rudyard Kipling - Stalky i Sp.djvu/156

 — Głównie sprzysiężenia — intrygi — bojkoty. Oddaj się tym czarnym intrygom, o których Kopytko zawsze mówi. Chodźmy!
 Dom przyjął ich w ich upadku z tem samem drwiącem współczuciem, z jakiem zwykle spotykają się chłopcy, wyrzuceni z własnej pracowni. Znana wyniosłość trójki robiła ją jeszcze bardziej zajmującą.
 — Wszystko, jak za dawnych czasów, co?
 Stalky wybrał szafkę i wrzucił do niej książki.
 — Przyszliśmy pobawić się trochę z wami, moi młodzi przyjaciele, ponieważ nasz ukochany gospodarz domu wykurzył nas z naszej nory.
 — Co się wam słusznie należało, odbijacze! — zawołał Orrin.
 — O, tak to nie pójdzie! W żaden sposób nie moglibyśmy zachować swej powagi, kochany Orrin, gdybyśmy puszczali płazem takie uwagi.
 Trójka z miłością opasała chłopca ramionami, przyciągnęła do otwartego okna i spuściła mu dolną jego część na sam kark. Z niemniejszą szybkością związali mu na plecach sznurkiem wielkie palce obu rąk, a ponieważ kopał jak opętany, zdjęli mu trzewiki.
 Tu w kilka chwil później znalazł go Mr. Prout, niemal zgilotynowanego i bezsilnego, a otoczonego wijącym się ze śmiechu tłumem, z którego jednak nikt nie myślał mu pomóc.