Przejdź do zawartości

Strona:Rudyard Kipling - Puk z Pukowej Górki.djvu/117

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
PIEŚŃ THORKILDA

Ni śladu wichru... Śpi morska gładź...
(Wprzód wiosłem dąż —
hej, hej, ku Stávanger! —
jak jeden mąż! —
hej, hej, ku Stávanger!)

Więc sami musim, jak wicher, gnać!
(A teraz wtył —
hej, hej, ku Stávanger!
co macie sił! —
hej, hej, ku Stávanger!)

Skrzyp desek słychać... Trzeszcz, statku, trzeszcz!
Wprzód wiosłem dąż —
hej, hej, ku Stávanger!
Snadź ci się przyśnił północny deszcz!
(Ze wszystkich sił —
hej, hej, ku Stávanger!)


Snadź ci się przyśnił północny śnieg,
że cię tak cieszy chyży nasz bieg!

Snadź ci się przyśnił chat naszych dym
i mroźne noce północnych zim!