Strona:Rabindranath Tagore - Pieśni ofiarne.djvu/41

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
16.[1]

Przyszli, gdy dzień był, i rzekli nieśmiało:
„Chcemy izdebkę tylko zająć małą,
Boga twojego uczcić z tobą blaski,
Wziąć kornie tylko nasz dział Jego łaski“.

Rzekli — i w domu moim, na mej ziemi,
W kątku zasiedli, potulni i niemi.

Ale — gdy przyszła noc, — jak nawałnicy
Łoskot, wtargnęli do mojej świątnicy
I pochwycili, jak czerń jaka wraża,
Ofiary Boga mojego z ołtarza.




  1. Ze stosunków angielsko-indyjskich.
    (Przyp. tłom).