Podług Ponceleta, Morin’a, Redtenbacher’a i innych, przyjmujemy siłę konia = 75 kilogrammetrów (K. M.) w sekundzie.
Ta ostatnia wielkość wyraża się w rozmaitych krajach jak następuje:
| We Francyi .... | przez | 75 | kilogrammetrów. |
| W Anglii ..... | przez | 540 | stopofuntów. |
| „ Badeńskiém i Szwajcaryi | = | 500 | „ |
| „ Austryi ...... | = | 430 | „ |
| „ Prusach (celnych funt.) | = | 480 | „ |
| „ Rossyi i Polsce ... | = | 600 | „ |
Praca, jaką maszyna parowa wykonać może, zawisłą jest od ciśnienia, z jakiém para tłok porusza, i od drogi przez tłok przebieżonéj. Oznaczywszy przeto powierzchnię tłoka w calach kwadratowych przez F, liczbę atmosfer pary w cylindrze przez p, wysokość czyli długość skoku tłoka w stopach przez h, to ciśnienie pary na tłok, (ponieważ 1 atmosfera = 15 funtów na cal kwadratowy), równać się będzie p. 15. F funtów, a zatém praca tłoka przy każdym skoku, będzie równa p. 15 . F. h stopofuntów;—jeżeli przypuścimy, że niema żadnego oddziaływania na tłok, ani téż, że żadne inne przeszkody, ruchu tego nie tamują.
Ale przy każdéj maszynie parowéj, napotykamy na przeciwopór, który przy maszynach parowych wysokiego ciśnienia bez kondensacyi, kiedy para zużyta wychodzi z cylindrów w powietrze, wynosi 1,25 atmosfery. Jeżeli zaś maszyny parowe działają z kondensacyą, to przeciwopór na tłok jest wcale nieznaczny, równa się bowiem zaledwie 0,1 atmosfery.
Ponieważ przeciwopór na tłok wynosi:
