Uwagi:
1) System maszyny powinien być wyraźnie podany i określony.
2) Komunikacya dla zimnéj wody, rury ssące, dla pompy wodnéj i rury dla zużytéj pary, pospolicie wyłączają się z kontraktu; fabrykant dostarcza za to 20 stóp rur parowych i wodnych, a mianowicie wtedy, gdy jeszcze miejsce na maszynę i kocioł przy spisywaniu kontraktu, oznaczonem nie zostało. Co do tego punktu należy się dobrze porozumieć.
3) Jeżeli miejscowość, w któréj ma być ustawiona maszyna nie została przez fabrykanta zbadaną, to przynajmniéj przedsiębiorca powinien udzielić fabrykantowi niektórych wiadomości dotyczących wody, a mianowicie poziomu studni, jéj głębokości i obfitości wody, aby się mógł do nich zastósować urządzając pompy. Co się dotyczy budowli, takowa o tyle winna być gotową, aby posiadała dach, drzwi, okna i podłogi przed przybyciem maszyn.
4) Co się tyczy specyalnéj gwarancyi ilości zużyć się mającego węgla przez maszynę, takową z powodu rozmaitych jego gatunków, może tylko w niektórych razach fabrykant przyjąć na siebie. Ale jego maszyna nie powinna więcéj zużywać węgla tego samego gatunku, jak zużywa go inna również dobra maszyna parowa.
5) Fabrykantowi należy się zapłata z góry, albowiem musi on nie tylko robić znakomite wykłady za roboty i materyały, ale również i dla tego, aby był pewnym, iż zrobiona maszyna, niezawodnie będzie z jego fabryki zabraną.
Do samodzielnego obsługiwania i prowadzenia lokomotywy (parowozu) nikt nie może być użytym, kto nie udowodnił poprzednio swoich do tego zdolności odbytym egzaminem w jednym z publicznych krajowych zakładów technicznych.
