2) W rurach:
182 л 41,14224 = 138702 ″□ a zatem razem 147557,0 ″□
czyli blizko 1025 stóp □ całkowitéj powierzchni ogrzewalnéj.
Podług § 10 regulaminu, na każdą stopę kwadratową powierzchni ogrzewalnéj przy ciśnieniu 84⁄7 atmosfer ciśnienia względnego daje się 1,7 □ linij wolnego otworu, a zatém tutaj:
Kocioł posiada dwie klapy po 3½ cala średnicy, które razem obejmują:
Obciążenie wentyli uskutecznia się tu za pomocą sprężyn działających na drążki; stosunek drążków jest następujący:
Klapa nad ogniskiem . . . 3911⁄16 : 4⅛.
Klapa nad zbiornikiem pary (tumem) . 22⅞ : 2⅜ tak, że ciśnienie pary 120 funtów na cal □ bez względu na własny ciężar sprężyn drążka i wentyla wymaga naprężenia resorów na 120 funtów. Aby resorów czyli sprężyn nie naciągnąć więcéj jak należy, śruby opatrzone są rurkami.
Wysokość najniższego zwierciadła wody w kotle, stosownie do § 6 regulaminu, wynosi 4 cale nad podniebieniem ogniska, którego dolna powierzchnia jest najwyższym punktem ognia do jakiego się wznosi.
Ażeby w każdéj chwili podług § 8 regulaminu, można było widzieć dozwolony stan wody w kotle, takowy opatrzony jest szkłem wodoskazowém, w sposób zwyczajny urządzoném, którego dolny koniec skomunikowany jest w taki sposób z kotłem, iż przypada równo z podniebieniem ogniska. Następnie opatrzony jest kocioł trzema probierczymi
