Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/555

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
– 509 –

Dozwolonem jest próbować kocioł zimną lub gorącą wodą. Kocioł jest nie szczelny, kiedy w czasie próby wydobywa się z niego woda na zewnątrz spojeniami i nitami w kształcie kropli, mgły lub kurzu.
Wyjątek z rozporządzenia z dnia 6 stycznia 1859 r. dotyczącego siły koni i ciśnienia atmosferycznego, odnośnie do nowéj wagi krajowéj.
Siła konia mierzy się 480 stopofuntami na jedną sekundę, a ciśnienie jednéj atmosfery 14 funtami (celnemi) na jeden cal kwadratowy powierzchni kotła.

Wzór protokułu

techniczno-policyjnéj próby kotła parowego dostarczonego, przez

A. Borsig’a w Berlinie,
Towarzystwu dróg żelaznych W. W. i W. B.




(Podług regulaminu pruskiego z dnia 31 sierpnia 1861 r.).
Wymiary parowozu.

Parowóz, którego kocioł parowy przedstawia załączony rysunek, opatrzony jest dwoma cylindrami parowymi 17 cali ang. średnicy, z krokiem tłoka 22 cale, w których para działa z ekspansyą zmienną od ¼ do ¾ długości cylindrów.
Maszyna leży na 3-ch osiach. Oś średnia jest osią pociągową (Treibachse), opatrzona kołami 6 stóp ang. średnicy. Koła tylnéj osi złączone są (skuplowane) z kołami pociągowemi.

Miara i waga.

Wymiary i waga, gdzie niepowiedziano wyraźnie, rozumieją się pruskie.

Wielkość i miara ciśnienia pary.

Kocioł zbudowany jest na ciśnienie 120 funtów na cal □, czyli 847 atmosfer (licząc po 14 funtów celnych na 1 atmosferę) ciśnienia wzglę-