Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/439

– 393 –

dwie płyty, to jest: jedna miedziana a druga cynkowa; płyty te jednego naczynia, zlutowane są z przeciwnemi płytami drugiego naczynia. Prąd dodatni idzie w kierunku strzałek, na rysunku widzialnych.
 Baterya Wollastona składa się z oddzielnych naczyń napełnionych rozcieńczonym kwasem; w każdém naczyniu płyta miedziana obwinięta jest około płyty cynkowéj. Wszystkie pary płyt zawieszone są na listwie drewnianéj, można je więc jednocześnie w naczyniu opuszczać i zarazem wyjmować. Zamiast pojedyńczych naczyń szklanych, używa się także koryt z gliny palonéj lub téż z gutaperki, podzielonych ścianami poprzecznemi płynochronnemi na pojedyńcze komory tak, że zawsze jedna para płyt, zanurzona jest w jednéj komorze.
 Silna baterya Smee’go, pod względem formy zewnętrznéj, bardzo jest podobną do bateryi Wollastona, ale jéj płyty zrobione są z amalgamowanego cynku i platynowanego srebra.
 Pułkownik austryacki Ebner w Wiedniu, używa ołowiu zamiast srebra. Korytka napełnia piaskiem zwilżonym, za pomocą rozcieńczonego kwasu siarkowego. Tym sposobem otrzymuje się bateryę przenośną.
 Wszystkie dopiéro co opisane baterye, zaraz po zanurzeniu, dają wprawdzie prąd bardzo silny, ale moc jego słabnie w bardzo krótkim czasie. Takie znowu baterye, które obudzają prąd jednostajny i przez długi czas trwający, nazywają się bateryami stalemi. Baterye: Daniela, Grove’go i Bunsena, należą do stałych. Baterya Bunsena najlepiéj kwalifikuje się do celów telegraficznych, gdyż jéj urządzenie i utrzymanie jest bardzo tanie: składa się ona z węgla i cynku.
 Figura 149 przedstawia trzy elementy z góry widzialne, c, c, c są to naczynia szklane, b, b, b cylindry węglowe, a, a, a korytka gliniane, porowate, z pod spodu zamknięte, w które wstawione są krzyże cynkowe d, d, d opatrzone cylindrowe nadstawką. Za pomocą drutu e łączy się krzyż cynkowy jednego elementu, z cylindrem węglowym najbliższego elementu. Dawniéj, a nawet jeszcze czasami