Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/437

– 391 –

Fig. 147.
to otrzymujemy wtedy stos, czyli łańcuch Volty, jak go fig. 147 przedstawia. Ten szereg idzie w następującym porządku: miedź, przewodnik, cynk i t. d. Najwyższą i najniższą płytę, nazywamy biegunami. Jeżeli płyty biegunowe połączymy z sobą drutem, zwanym także biegunowym, to natychmiast obudzą się prąd, który będzie tém mocniejszy, im więcéj par płyt znajduje się w stosie, i im te płyty są większe. Elektryczność dodatnia z dodatniego metalu idzie przez przewodnik wilgotny do metalu ujemnego, a ujemna, w odwrotnym kierunku; dla tego na rysunku najniższa płyta miedziana będzie punktem wyjścia prądu dodatniego czyli biegunem dodatnim, a najwyższa płyta zynkowa, punktem wyjścia prądu ujemnego. Jeżeli te bieguny nie są z sobą połączone przewodnikiem, lecz odosobnione, to powstaje w nich elektryczność różnoimienna jednakowego napięcia, a napięcie to zmniejsza się jednostajnie ku środkom stosu. Jeżeli elektryczności jednego bieguna zostawimy wolny odpływ, to napięcie drugiego bieguna staje się przez to podwójném. Działanie prądu galwanicznego, objawia się przez światło i ciepło: mogące nawet stopić żelazo i drut platynowy, jak niemniéj przez skutki chemiczne, magnetyczne i fizyologiczne. Jeżeli się pragniemy przekonać o krążeniu prądu przerywamy tylko drut łączący bieguny i końce jego zbliżamy do siebie, a ujrzymy niebawem nieprzerwany strumień iskier, przeskakujących z jednego końca na drugi.
 Na zasadzie stosu Volty, urządził Zamboni stos taki, w którym płyty metalowe, miedziane i cynkowe, zastąpione są papierem