Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/423

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
– 377 –

z nich daje się osobno z dołu poruszać i z każdéj strony słupa trzy różne położenia przybierać może.
Fig. 141.
Skrzydła te stosownie do odległości w jakiéj się telegrafy znajdują, (zwykle 8 na jedną, milę) mają 6–8 stóp długości, a 1¼ do 2 stóp szerokości; aby zaś nie przedstawiały oporu powietrzu robią się wyplatane trzciną, drutem lub téż z dziurkowanéj blachy i kątowego żelaza. Przez kombinacyę stanowisk tych skrzydeł tworzą się rozmaite znaki; lecz na nieszczęście nigdzie nie zaprowadzono dotąd jednostajnéj normy, na różnych kolejach żelaznych. Ruchy każdego ramienia odpowiadają po większéj części zajściom wydarzonym w tym kierunku drogi w którą są obrócone. Bardziéj upowszechnione kombinacye sygnałów nadrogach żelaznych europejskich, są następujące:

Pociąg idzie po prawéj linii.
Pociąg idzie po lewéj linii.
Pociąg, który miał przejść po linii lewéj, przeszedł po linii prawéj.