brudna i szlamista woda, częstokroć taki stan sprowadza. Jeżeli w skutek burzenia się wody następuje dżdżenie kotła, należy przepustnicę cokolwiek przymknąć, i drzwiczki ogniowe otworzyć, dla umiarkowania tworzenia się pary.
Nie należy także stanu wody powyżéj normalnej granicy, to jest 4 cale nad linią, ogniową, bez potrzeby podnosić. Używania nieczystéj i szlamistéj wody, należy starannie unikać.
Do oczyszczenia kolei ze śniegu, używa się właściwéj maszyny pomocniczéj, która pewnym rodzajem pługa, śnieg z kolei odgarnia. Jazda takim pługiem parowym odbywa się nadzwyczaj ostrożnie, aby go maszyna z szyn nie wyrzuciła. Robotnicy do odrzucania śniegu użyci, nigdy nie powinni się na samym pługu znajdować; najwłaściwsze dla nich miejsce jest na tendrze, lub na przyczepionym do maszyny wagonie.
Jeżeli pociąg ślizga się po szynach z powodu śniegu albo gołoledzi: w takim razie maszynista dla zwiększenia tarcia kół o szyny, pootwiera skrzynki z piaskiem nad kołami pociągowemi umieszczone, jak również każe, umocować miotły do zmiatania śniegu, znajdującego się na szynach.
Podczas gwałtownéj burzy ze śniegiem lub dészczem, lub podczas wielkiéj mgły, jazda połączona jest z niezmiernemi trudnościami, gdyż wtedy jest tamowany widok na drogę, a przytém na wielu przestrzeniach drogi, tak mocno ślizgają się koła, że temu nawet przez sypanie piasku na szyny, w zupełności zapobiedz niepodobna.
Tym więc sposobem bieg pociągu staje się nieregularnym, a sama jazda nader niebezpieczną.
Ażeby sobie jednak i w tak niekorzystnych warunkach zrobić można było o przebytéj drodze i szybkości maszyny choć
