Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/311

– 265 –

 2°   Na bufory z resorami stalowymi spiralnymi.
 3°   Na bufory z resorami stalowymi tarczowymi.
 4°   Na bufory z resorami kauczukowymi.
 Pierwsza kategorya resorów, była opisaną jako resory dźwigające. Resor spiralny stanowi jeden pas stalowy, współśrodkowo na około siebie nawinięty. Przekrój takiego pasa jest prostokątny (system Baillie), albo téż owalny (system Brown). W porównaniu z resorami pasowymi parabolicznymi, resor Baillie’go waży zaledwie połowę. Ponieważ takie resory wymagają bardzo małéj ilości materyału i łatwemi są do wyrobienia, przeto ich cena znacznie jest niższą, od resorów pasowych parabolicznego kształtu. Taki resor znoszący ciężar do 60 centnarów, waży zaledwie 25 funtów. Stosunek pomiędzy ciężarem samego resoru, a ciężarem jaki może znosić, wynosi 1:225, a niektórzy fabrykanci podnoszą ten stosunek nawet od 1 : 350; granica ta jednak jest niebezpieczną. Resory jednak tego rodzaju posiadają wadę, że czasami w drodze pękają, co następuje niezawodnie wtedy, kiedy stal pod taką formą, przekroczyła już granice swéj sprężystości.
 Zastósowanie resoru spiralnego, czyli ślimakowego do buforu, jest nadzwyczaj łatwe. Resory te wsadzone są w mufę, czyli cylinder żelazny lany albo kuty d (fig. 113), których zawsze po parze umieszcza się na każdéj ścianie szczytowéj wagonu, tendra i parowozu, a podstawą swoją obrócone są do ramy. Trzon, czyli stylisko buforowe a, przechodzi przez cylinder pusty resoru b i ciśnie swoim wyskokiem na tarczę c z kutego żelaza, a tym sposobem na górny koniec resoru. Otwory znajdujące się w obu końcach mufy d, służą trzonowi jako przewodniki, aby w ruchu swoim tam i nazad, z kierunku właściwego nie schodził. Klin f przechodzi przez trzon opierający się o pokrywę e zamykającą otwór mufy, i zabezpiecza tenże trzon od wypadnięcia. Ponieważ gra resorów, czyli droga przebiegana przez resory ślimakowe, bardzo jest ograniczona, gdyż wynosi tylko zwyczaj-