ziomie, przez co palacz z łatwością może paliwo nabierać na szuflę i wrzucać przez otwarte drzwiczki do ogniska.
Figura 109 przedstawia tender w widoku bocznym, zaś figura 110 w widoku poziomym. Tender i maszyna złączone są z sobą mocno i elastycznie tak, że razem niejako jeden wóz stanowią. Pokłady obudwóch wozów dla bezpieczeństwa, otoczone są żelazną balustradą. Łącznik urządzony jest ruchomo, aby obadwa wozy na krzywiznach, mogły się z łatwością poruszać. Rury wodne i parowe, pomiędzy maszyną i tendrem, złączone są z sobą za pomocą kawałków rur kauczukowych, lub za pomocą szarnierów kulistych. Na tendrze w skrzynce e znajdują się także rozmaite sprzęty i narzędzia do poruszania ognia i niewielkich, a koniecznych przy maszynie poprawek, jak również znajduje się także na tendrze przyrząd hamulcowy, do hamowania tendra służący. Hamulec ten cc, poruszany jest z pokładu maszynisty za pomocą korby i, opatrzonéj śrubą.
Figura 111 przedstawia nam rzeczony system.
Parowozy tendrowe są takiemi maszynami, które nie mają osobnego z tyłu przyczepionego tendra jak zwyczajne parowozy, ale z boków kotła posiadają zbiornik wody, a za pokładem maszynisty skrzynię z blachy żelaznéj, w któréj się znajduje paliwo, a wszystko to, mieści się na ramie maszyny. Skutkiem tego urządzenia, maszyny tego rodzaju są długie i spoczywają na pięciu parach kół.
Obciążając maszynę wodą i paliwem, daje się jéj wielką wagę, przez co zwiększa się jéj siła pociągowa. Trzy pary kół przednich (od strony komina) są z sobą związane i poruszane są tłokami parowymi. Pozostałe dwie osi tylne, umieszczone są w osobnej ramie, mogącéj się około sworznia obracać, ażeby z po-