Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/266

– 220 –

Śruba b otoczonym swoim czopem, sięga w odpowiedni otwór znajdujący się pod dnem dolnéj części skrzynki L. Przeciwko dowolnemu luzowaniu, zabezpiecza się śruba b za pomocą klamki c. Przewodnik dla wideł osiowych (tutaj niewidzialny), odlany jest wraz z częścią górną maźnicy. Otwór maźnicy od strony piasty, zamknięty jest drewnianym krążkiem d, z dwóch części złożonym, przystającym dokładnie do wpustu e, w który zaopatrzona jest tak górna jak i dolna część maźnicy. Krążek maźnicy przyciskany jest do osi za pomocą sprężynki stalowéj s.
 Na kolei Szwajcarskiéj północno-wschodniéj, oprócz dopiéro opisanego zamknięcia, oś posiada jeszcze rowek r, tuż przed drewnianym krążkiem umieszczony, który jeszcze lepiéj zabezpiecza maźnicę od strony piasty, przeciwko wyciekaniu z niéj smaru.
 Resor dźwigający O, złączony jest ruchomo z górną częścią maźnicy za pomocą nadlanych łap ff i czopa poziomego g tak, że ciężar wagonu rozkłada się tutaj jednostajnie na środek maźnicy i na widły osiowe. Jednocześnie łożysko P może się cokolwiek obracać w kierunku poziomym, około czopa pionowego h. Łożysko składa się z czerwonego odlewu, a wylane jest białym metalem; w środku obrotowego czopa h, łożysko jest przewiercone i opatrzone od góry miseczką dla tego, aby w razie nagłego wypadku po odkręceniu śruby i, można było także nalać oleju od góry.
 Zbiornik oleju Q w dolnéj skrzynce, jest szczelnie ze wszystkich stron zamknięty. Oléj nie czysty spływający z czopa osi, dostaje się na sito blaszane R leżące na płaszczyźnie HI, gdzie osadzają się grubsze nieczystości, a czyściejszy oléj przeciekły przez sito, spływa po pochyłéj pokrywie zbiornika na miejsce najniższe, a następnie knotem k w zupełności oczyszczony, wchodzi znowu do zbiornika Q i na nowo staje się do użycia zdolnym.