Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/246

– 200 –

usuwa. Ze mniemanie to jest prawdziwém, pokazuje się ztąd, że od czasu wprowadzenia téj nowéj metody do odlewania kół szalowych, prawie żadne koło nie miało już więcéj w sobie miejsc pustych, dziurawych, ukrytych często przed okiem, pod skorupą

Fig. 86.

gładką i napozór zdrową. Otwory ee znajdujące się na tarczach (Fig. 85 i 86), których bywa 3 do 4-ch, służą do umocowania jądra (Kern) i do wydobycia piasku, po uskutecznionym odlewie. Dziury te zamykają się późniéj kawałkami blachy żelaznéj. Całe dalsze wykończenie koła, polega już tylko na wywierceniu w piaście otworu, odpowiedniego do grubości osi, co uskutecznia się nie za pomocą tokarni, jak przy innych kołach, ale za pomocą właści-