Dwa tutaj mogą być wypadki:
1° albo oba uderzenia z jednéj strony tłoka przypadają w równych czasach, ale jedno jest mocniejsze od drugiego, lub téż moc tych uderzeń bywa jednakowa, ale przypadają w nierównych przeciągach czasu. Jeżeli w pierwszym przypadku z dwóch uderzeń mocniejsze słyszymy wtedy, kiedy krzyżulec znajduje się z przodu, to z tyłu za dużo odpływa pary, a zatém odpowiednio przypływa jéj także za dużo, w takim razie należy skrócić trzon stawidła rozdawczego.
2) Jeżeli zaś mamy osobne stawidło ekspansyjne, a mocne uderzenie (Schlag) słyszeć się daje z przodu cylindra, należy przedłużyć trzon stawidła ekspansyjnego; jeżeli mocne uderzenie daje się słyszeć z tyłu, należy wtedy skrócić tenże trzon. Stawidło więc ekspansyjne reguluje się zawsze przeciwnie, jak stawidło rozdawcze; reguluje się zaś zawsze na pół ekspansyi, to jest zamyka się przypływ pary wtedy, kiedy tłok znajduje się w połowie drogi.
W tym drugim przypadku, maszynista nie może nic sam poradzić, gdyż wtedy mimośrody są fałszywie ustawione, regulowanie więc można tylko uskutecznić w warsztatach.
Parę, któréj użyto do poruszenia tłoków, wypuszcza się kanałem środkowym cylindra A do rury odchodowéj Q, tak zwanéj dmuchawki (figury 37 i 79), z któréj otworem zwężonym wpływa do komina, a następnie uchodzi w powietrze. Para zużyta odpływając przez dmuchawkę z pewną gwałtownością, sprawia czczość tak w rurach płomiennych jako téż w ognisku, działa więc na podobieństwo pompy ssącéj, to jest ciągnie za sobą powietrze świeże przez ruszta i leżący na nich ogień, ponieważ wszystkie inne otwory szczelnie są pozamykane. Tym spo-
