Nawale C osadzone są, dwa mimośrody A i A1, z których wychodzą oba trzony BD i Bʼ Dʼ, ruchomo z kulisą D Dʼ połączone. Kulisa ta opatrzona jest podłużnym otworem łukowym, w którym utwierdzona jest baka czyli kamień E, po którym przesuwać się może łuk w górę i na dół; baka ta połączona jest z trzonem stawidłowym FG. Otwór kulisowy D Dʼ posiada kształt łuku, zatoczonego promieniem równym długości trzona ekscentrycznego. Kulisa działa w taki sposób, iż gdy maszynista porusza lewarem PO, w prawo albo w lewo od środka grzebienia, to za pomocą prostego drążkaRN i złamanego NML, kulisę D Dʼ opuszcza na dół lub podnosi w górę. Wtedy kulisa ślizga się po bace E, a maszynista samém tylko przesunięciem lewaru PO, może korzystać z rozmaitych punktów kulisy do przesunięcia trzona stawidłowego FG służącéj. Rękojeść ta czyli lewar PO, przesuwa się po łuku TR opatrzonym w karby czyli zęby i dlatego ten łuk (Sektor), nazywają nasi maszyniści grzebieniem. Łuk zębaty czyli grzebień, służy do zatrzymywania lewaru w miejscach dowolnych przy pomocy rygla, czyli klamki. Punkt środkowy kulisy, nazywa się punktem martwym. Jeżeli maszynista ustawi lewar na środku grzebienia, to kulisa podniesioną będzie tak wysoko, że baka E, a zatém i koniec trzona stawidłowego, wejdą w punkt środkowy kulisy; wtedy nastąpi osobliwszy ruch stawidła oraz rozdział pary, gdyż maszyna nie porusza się wcale. Jeżeli jednak maszynista opuści cokolwiek kulisę na dół, posuwając lewar w prawo, to maszyna zaraz poruszy się naprzód, ponieważ wtedy mimośród przodowy A, skutek swój na ruch stawidła wywierać będzie. Lecz jeżeli maszynista posunie lewar na lewo, od punktu środkowego grzebienia i podniesie tym sposobem kulisę do takiéj wysokości, że jéj którykolwiek punkt poniżéj punktu martwego leżący, bakę E a zatém i trzon stawidłowy poruszać będzie, w takim razie maszyna natychmiast przybierze ruch wsteczny, albowiem wtedy mimośród wsteczny A1 i wywiera swo-
| Przewod. dla mech. | 14 |
