Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/211

– 165 –

 Kierowniki dwustawidłowe opatrzone są 2-ma lub 3-ma mimośrodami; w pierwszym razie porusza jeden mimośród jedno, drugi zaś mimośród drugie stawidło: urządzenie takie spotykamy przy maszynach stałych, działających w jednym kierunku.
 Jeżeli kierownik jest zwrotny i posiada dwa stawidła, to wtedy spotykamy przy maszynach dwa lub trzy mimośrody. Jeżeli są trzy mimośrody, w takim razie jeden z nich prowadzi stawidło ekspansyjne, zaś dwa pozostałe, stawidła rozdawcze, i wtedy jeden z tych ostatnich mimośrodów, służy do ruchu przodowego a drugi do ruchu wstecznego, choć zdarza się często, że i w tym wypadku używa się tylko dwóch mimośrodów.
 Liczba mimośrodów nie może być braną za podstawę do rozróżniania między sobą kierowników, lecz gdybyśmy koniecznie pragnęli rozgatunkować kierowniki jedno i dwu-stawidłowe, to w takim razie należałoby przyjąć za podstawę rodzaj, oraz sposób ekspansyi, to jest że możnaby jeszcze przyjąć w tych rodzajach kierowników następujący podział:
 a)   kierowniki z ekspansyą stałą,
 b)   kierowniki z ekspansyą zmienną.
 Przy kierownikach pierwszego rodzaju, zamykanie czyli odcinanie pary stawidłem, odbywa się zawsze na tém samém miejscu przebieżonéj drogi przez tłok parowy; a przy kierownikach z ekspansyą zmienną, zamknięcie to może następować stosownie do potrzeby i upodobania maszynisty wcześniéj, albo późniéj. W tych ostatnich kierownikach, możnaby jeszcze odróżnić, czy zmiana ekspansyi wymaga spoczynku maszyny, jak w maszynach stałych, lub czy ta zmiana da się uskutecznić w czasie jéj ruchu jak w żegludze i na kolejach żelaznych.