Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/142

– 96 –

logram) i za jego pośrednictwem, przenoszą siłę pary na balansier C, poruszający się w pukcie D, leżący na pilastrze E i nadający ruch korbie G, za pomocą trzona korbowego F.
 Na wale H znajduje się koło zamachowe I, które przy maszynach Woolfa, może być daleko lżejsze, aniżeli przy innych wysokiego ciśnienia maszynach ekspansyjnych, o jednym cylindrze. Za pomocą równoległoboku Watta, porusza się także i pompa powietrzna K, w zgęszczalniku L umieszczona. Para mająca się kondensować udaje się z wielkiego cylindra rurą M, do kondensatora.
 Kierownik (Steuerung), jest tak urządzony, że para rozszerza się już i w małym cylindrze. Dla tego cylinder ten opatrzony jest dwoma stawidłami, jedném rozdawczém (Vertheilungs), a drugiém rozszerzalném (Expansions - Schieber).
 Pierwsze poruszane jest poprzecznicą N, a drugie zaś poprzecznicą O. Obadwa stawidła małego cylindra, jako téż stawidło rozdawcze wielkiego cylindra, z powodu drobnego rysunku, są wypuszczone. Skrzynki stawidłowe P i Q pokazane są z pokrywami odjętemi, ażeby upusty pary były widzialne.
 Ruch regulatora odbywa się za pomocą wału R, otrzymującego znowu swój obrót, za pomocą trybów konicznych, z których jeden osadzony jest na głównym wale H. Wał ten porusza obadwa stawidła P, a stawidło O, cylindra wielkiego, poruszane jest za pomocą trójkąta łukowego przy S. Stawidło ekspansyjne poruszane bywa za pomocą zwyczajnego mimośrodu na wale R umieszczonego, tu na rysunku, rurą parową U zakrytego. Sztanga poruszana trójkątem łukowym, od góry i dołu utrzymywaną jest w odpowiednich buksach TT, ażeby ciągle pionowo chodzić mogła.
 Rurą U wchodzi para świeża, wentylem jednak u, może być jéj komunikacya w każdej chwili przerwaną.
 Trzon V porusza pompę wodną, dostarczającą wody zbiornikowi kondensatora X, za pomocą rury W. Sztanga Y porusza pompę wodną Z, ciągnącą wodę z kondensatora L, do kotła parowego.