Strona:Poezye Konstantego Piotrowskiego.djvu/213

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

W licznej gromadzie w puszczę przybyli ustronną,
Zajaśniał Dziedzic, psiarnię puscili powonną;
Ustawiono porządnie chłopków do pogoni,
Wszyscy huczą — Jan hukać musi, choć łzy roni.

separator poziomy
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Poezye_Konstantego_Piotrowskiego.djvu/213&oldid=2439598”