Strona:Poezye Katulla.djvu/148

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
CII.
DO KORNELIUSA.

Jeśli się kiedy komu zwierza przyjaźń szczera,
Wiedząc, co w przyjaciela sercu się zawiera,
I jam — wiedz o tem, druhu — z tego bractwa bratem,
I mnie, Koroeliusie, znajdziesz Harpokratem[1].





CIII.
DO RAJFURA SYLONA.

Albo mi oddaj dziesięć tysięcy, Sylonie,
I bądź sobie złośnikiem i gburem — nie bronię;
Albo, gdy ci grosz miły, przestań być rajfurem
W jednej osobie oraz złośnikiem i gburem.





  1. CII. — Harpokratem. — Egipskiego bożka Harpokrata (właściwie Char-pe-chruti) wystawiano często na gemmach z palcem na ustach; stąd poszło, że u Rzymian uchodził za symbol milczenia.