Strona:Poezye Józefa Bohdana Zaleskiego.djvu/090

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
LUDMIŁA.

DUMA Z PIEŚNI UKRAIŃSKIÉJ.




Szumią i wody i gaje,
Chmurna noc niebo zamgliła;
Siedząc nad Dnieprem Ludmiła
Ciężkie westchnienie wydaje.
Piękna jak pogoda
Wmajowym poranku
Tak Ludmiła młoda
Płacze po kochanku:

„Broniąc swą wioskę i łany
Przeciw Tatarskich hord dziczy,
Chciwéj krwi, chciwéj zdobyczy,
Zginął mój Wacław kochany.
Zginął Wacław zginął
W lat wiośnianych kwiecie,
Jego wiek przeminął....
Ja żyję na świecie.