Przejdź do zawartości

Strona:Poezye Alexandra Chodźki.djvu/172

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Gdziem się zwinął,
Pierzchał, ginął
Wróg psu brat.

Spytaj ludzi
W Litwie, Żmudzi,
Kto zna bój?
Czyj róg dzwoni,
Czyj kon goni.
Jako mój?

Na méj łące
Krów tysiące,
Trawa w pas;
Moja niwa
Zbożem pływa,
Chmiel jak las.

Jest i w domu
Dojrzeć komu
Pszczół i drzéw.
U méj krosny
Córa wiosny
Dziéwa dziéw.

Tęga Laszka!
Wziąłem ptaszka
Z lackich kniej;
Pójdź, pójdź w klatkę,
Zegnaj matkę,
Łez nie léj!

Żegnaj z ojcem,
Za mołojcem
Daléj w krzak!
Znaj Litwina
„Poganina“
U nas tak!

separator poziomy