Strona:Poezye (Odyniec).djvu/481

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Ale to pomnij! że w duszy kobiecéj,
Z plam, co w nię rzucił grzech pierworodzony,
Co nie wypali wstyd młodéj dziewicy,
Zmyć kiedyś będą musiały — łzy żony.

1854.