Strona:Poezje Teofila Lenartowicza1.djvu/181

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
MODLITWA SIEROT.[1]




Panno święta, my sieroty
Przychodzimy z wielkim płaczem,
Przed niebieskie twoje wroty,
Czy cię Matko nie zobaczym.
I wołamy matko droga,
Zapłacz ty naszemi łzami,
Proś za nami Pana Boga,
Panno zlituj się za nami.
Łaskawemi rzuć oczyma
Nad nieszczęsną swą gromadką,
Dla nas nigdzie wsparcia nie ma,
Matko boża bądź nam matką.

  1. Modlitwa ta w ostatnich czasach śpiewaną była w kościele Bernardynów w Warszawie.
    Przyp. Wyd.