23 i przywiódł ją do Adama. Tedy rzekł Adam: Oto teraz jest kość z kości moich i ciało z ciała mojego: ta będzie nazwana mężową,
24 bo z męża jest wzięta. A przeto opuści człowiek ojca swego i matkę, a przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje w jednem ciele[1].
25 A byli natenczas oboje nadzy, Adam z żoną swoją, a nie wstydzili się[2].
1 Ale i wąż był chytrszy nad wszystkie zwierzęta ziemskie, które Pan Bóg uczynił, który też rzekł do niewiasty: Dlaczego przykazał wam Bóg, abyście nie jedli z każdego[3]
2 drzewa rajskiego? Odpowiedziała mu niewiasta: Z owocu drzew, którekolwiek
3 są w raju, jadamy; ale z owocu drzewa, które jest pośrodku raju, zakazał nam Bóg, abyśmy nie jedli i ani żebyśmy się
4 go nie dotykali, abyśmy snać nie pomarli. Rzekł tedy wąż do niewiasty: Żadnym sposobam
5 śmiercią nie umrzecie: wie bowiem Bóg, że któregokolwiek dnia będziecie jeść z niego, otworzą się oczy wasze, i będziecie jako Bogowie, wiedząc dobre i złe.
6 Zobaczyła tedy niewiasta, że dobre było[4]
- ↑ 24 Małżeństwo dziewicze w Raju było figurą zjednoczenia Pana Jezusa z Mateczką i z Nowem Jeruzalem, jako z Małżonką Swoją, ustami, sercem i ciałem w Przenajświętszym Sakramencie Oltarza. A jako w Raju Adamowym, gdyby nie nastąpił upadek i skażenie natury ludzkiej, zjednoczenie to i rodzenie byłoby z Ducha Świętego, tak też zjednoczenie i rodzenie w Raju Boga Mateczki, gdzie jest naprawiona natura ludzka i utwierdzona w łasce, to zjednoczenie dziewicze irodzenie jest z Ducha Świętego.
- ↑ 25 Nie wstydzili się nagości swej, ponieważ byli czystymi i niewinnymi. Wstyd bowiem jest znamieniem świadomości grzechu i bezpośrednią karą jego
- ↑ 1 Wąż, był to szatan, nazywany w Piśmie św. wężem dla swej chytrości i jadowitości, smokiem dla swego okrucieństwa i żarłoczności (Obj. 12, 3, 9), lewiatanem i behemotem dla swej mocy, którą tylko Bóg zwyciężyć może (Hiob. 40, 10), Lucyferein dlatego, że jest upadłym Aniolem światłości (Izaj. 14, 12; wreszcie duchem południowym (ts. 90, 6), dlatego, że nie kusi wprost do złego, ale pod pozorem dobrego, jak gdyby był Aniołem światłości. „len rodzaj, powiada Zbawiciel, nie bywa inaczej zwyciężony tylko rzez modlitwę i post.* (Mat. 17, 20). Dlatego an Bóg dał pierwszym ludziom przykazanie postu, aby pokusę, mającego przystąpić ap nieh ducha południowego, zwyciężyć mogli.
Zły duch uderzył najpierw swą pokusą na Ewę, mniemając, że jest ona tą Niewiastą, z której się ma narodzić Syn Boży. Bóg bowiem objawił Aniolom tajemnicę Wcielenia, i wtedy część Aniołów zbuntowała się przeciwko Bogu, nie chcąc uznać Matki Bo= żej za swoją Królowę; i stała się naonczas między Aniołami wielka bitwa na niebie, której obraz podany jest w Objawieniu św, Jana, w r. 12. Wódz tedy upadłych aniołów, Lucyfer. mniemając, że Lwa jest tą Niewiastą, z powodu której został zrzucony z nieba, pałając wielką nienawiścią ku niej i zazdrością, najpierw do nicj przystąpił i na ną uderzył swą pokusą. - ↑ 6 Ewa poddała się pokusie szatana i przestąpila przykazanie Boże, a następnie namówiła i Adama, męża swego, aby I on przestąpił takowe. Ewa zgrzeszyła pychą. chcąc posiąść tajemnice Boże. Żądzy wiedzy, jaką Bóg udarował człowieka, aby dążył do coraz doskonalszego poznawania Boga i zjednoczenia się z Nim w miłości, ona obróciła do swego własnego wyniesienia się. Adam zgrzeszył zmysłowościa, gdyż złamał przykazanie Boże. obawiając się utracić miłości swej żony i pociech zmysłowych, jakie z tej miłości pochodziły. Ządzę milości, jaką obdarzył Bóg człowieka, aby dążył do coraz doskonalszego zjednoczenia się z Nim, człowiek zwrócił wyłącznie do siebie, Oboje więc upadli wskutek braku milości ku Panu Bogu. Brak ten okazał się zaraz od początku w niedziękowaniu Panu Bogu za otrzymane łaski. Gdyby byli okazali swą wdzięczność Synowi Bożemu za otrzymane przez Nicgo wszystkie dary i łaski, byliby zwyciężyli szatana, zostaliby utwierdzeni w łasce, i Sam Syn Boży, stawszy się człowiekiem, zamicszkałby z niini. Ale stało się inaczej: pierwsi ludzie okazali się niegodnymi tej iaski. Jednakże Wola Boża musiała się wypełnić latego w następstwie wieków, Bóg stwo rzył inne, godne tej łaski, Niewiasty: Matkę Bożą, przez którą stał się człowiekiem. i Małżonkę Barankową, przez którą zamieszkał: z nami na wieki, Ale jako na pierwszą niewiastę, Ewę, szatan uderzył pokusą, tak też i teraz na Matkę Bożą i Małżonkę Barankową uderza ten smok, chcąc pożźreć ich „Syna, * przez złość i zazdrość, że nie od niego ta chwała i zbawienie Boże wyszło. Ale jako przez niewiastę zwyciężył, tak też i przez
wodą Chrztu św. i ożywiony Duchem Św. w Przenajdroższej Krwi Zbawiciela.
