1 Dokonane tedy zostały niebiosa i ziemia
2 i wszystka ozdoba ich. I dokonał Bóg dnia szóstego dzieła Swego które uczynił i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła,
3 które był uczynił. I błogosławił Bóg dniowi siódmemu i poświęcił go, ponieważ odpoczął w nim od wszelkiego dzieła Swego, [1]
4 które Bóg stworzył, aby uczynił. Te są rodzaje nieba i ziemi, gdy zostały stworzone w dniu,
5 którego Pan Bóg uczynił niebo i ziemię i wszelką różdżkę polną, pierwej nim wzeszła z ziemi, i wszelkie ziele polne, przedtem nim wzeszło; albowiem jeszcze nie spuścił był Pan Bóg dźdżu na ziemię, ani nie było człowieka,
6 któryby sprawował ziemię, ale para wychodziła z ziemi i zwilżała całą powierzchnię ziemi.[2]
7 Utworzył tedy Pan Bóg człowieka z mułu ziemi i tchnął w oblicze jego ducha żywoła:
8 i stał się człowiek duszą żyjącą. A zasadził był Pan Bóg od początku raj: rozkoszy i tam postawił człowieka, którego[3]
9 był utworzył. I wywiódł Pan Bóg z ziemi wszelkie drzewo piękne ku widzeniu i ku jedzeniu smaczne; drzewo też żywota pośrodku raju i drzewo wiadomości złego i dobrego.[4]
10 I rzeka wychodziła z miejsca rozkoszy ku odwilżaniu raju i stamtąd dzieliła się na[5]
11 cztery główne rzeki. Imię jednej Fizon. Ta, która płynie około ziemi Hewilath, gdzie się
12 rodzi złoto; a złoto tej ziemi jest najlepsze; i tam też znajdują bdelion[6] i kamień onychin[7].
13 A drugiej rzeki imię Gehon. Ta, która płynie
14 około ziemi Murzyńskiej. Imię zaś trzeciej rzeki Tygrys. Ta idzie ku Assyryjczykom.
15 Rzeką czwartą jest Eufrates. Wziął tedy Pan Bóg człowieka i osadził go w raju rozkoszy,
16 aby sprawował i strzegł go. I rozkazał mu mówiąc: Z każdego drzewa rajskiego jedz,
17 ale z drzewa wiadomości złego i dobrego nie jedz, albowiem któregokolwiek dnia będziesz jadł z niego, śmiercią umrzesz.[8]
18 Rzekł też Pan Bóg: Nie dobrze jest być człowiekowi samemu: uczyńmy mu pomoc
19 jemu podobną. Utworzywszy tedy Pan Bóg z ziemi wszystkie zwierzęta ziemskie i wszystko ptactwo niebieskie, przywiódł je do Adama, aby obaczył, jak które nazwie. Albowiem, jak nazwał Adam którą duszę żyjącą,
20 takie jest imię jej. Nazwał tedy Adam wszystkie zwierzęta imionami ich, i wszystko co lata pod niebem, i wszystkie zwierzęta ziemskie; ale dla Adama nie był znaleziony
21 pomocnik podobny jemu. Przypuścił tedy Pan Bóg twardy sen na Adama, i gdy zasnął, wyjął jedno z żeber jego i napełnił[9]
22 ciałem ono miejsce. I zbudował Pan Bóg z żebra, które wyjął z Adama, niewiastę,[10]
- ↑ 3 Dzień siódmy tygodnia, czyli Szabat, jest figurą spoczynku Zbawiciela w grobie po dokonaniu w szóstym dniu (w Wielki Piątek) Dzieła Odkupienia. Dzień ten, który jest u Boga jako tysiąc lat (IIPiotr. 3, 8), zapowiadał także wieczny odpoczynek Wybranych w ostatnim okresie dziejów Królestwa Bo żego na ziemi, opisanym w Objawieniu św. Jana (r. 21. Aug. Sermo 259).
- ↑ 6 Para zwilżająca Raj, była figurą łask i darów Ducha Świętego, któremi Bóg wzbogaca dusze Wybranych w onem nowem Niebie i na odnowionej ziemi, o którem mówi Objaw. św. Jana (r. 21).
- ↑ 8 Raj rozkoszy był figurą, najpierw Ogrodu Oliwnego, który Zbawiciel krwawym potem skrapiał, a następnie — Raju Boga Mateczki, o którym mówi Objawienie św. Jana w r.2, 7 i w r.22, a który św. Paweł Trzeciem Niebem nazywa (IIKor. 12, 2).
- ↑ 9 Drzewo żywota było figurą najpierw Matki Najświętszej, następnie drzewa Krzyża św. i Męki Pańskiej, a wkońcu Serca i Ofiary Mateczki. Owocem zaś tego drzewa jest Pan Jezus, Chleb Żywota, w Świątyni Miłosierdzia i Miłości mający Stolicę Swoją i źródło łask wszelkich.
- ↑ 10 Rzeka Rajska, dzieląca się ną cztery główne rzeki oblewające Raj, oznaczała Pana Jezusa, Mądrość Przedwieczną, Która przez cziery Ewangelie, a następnie przez cztery Reguły i cztery Zakony naucza Boskiej Mądrości Kościół Wybranych. Znaczenie ich obszerniej wykłada Księga Ekklezyastyka w r. 24, 3-47.
- ↑ Bdelion — wonna żywica z palmy winnej.
- ↑
Onychin — onyks
- ↑ 17 Dał Pan Bóg to przykazanie człowiekowi w Rajn, aby wypełniając je, zjednoczył swoja wolną wolę z Wolą Pana Boga i w ten sposób został utwierdzony w łasce, oraz w szczęściu, w którem został stworzony. Nadto prawdziwe szczęście duszy polega na poznawaniu i pełnieniu Woli Bożej; niezależność zaś od Boga równa się piekłu, gdyż Sam lłóg tylko w niezależności Swojej jest szczęśliwy.
- ↑ 21 Twardy sen Adama, albo zachwycenie, było figurą śmierci Nowego Adama, Zbawiciela, na krzyżu.
- ↑ 22 Ewa „zbudowana“ z żebra Adamowego była figurą Kościoła św., który wyszedł z przebitego boku Zbawiciela w wodzie i krwi, to znaczy — obmyty z grzechów
