Najwyższy Kapłan Rzymskiego Kościoła Leon XII ogłosił Miłościwe Lato; ogłosił rok 1825 Jubileuszowym, i zawołał na cały świat Chrześcijański: „Niech słucha ziemia wyrazów Naszych! Niech wesoła przyjmuje brzmienie trąby Kapłańskiej, ogłaszającej Jubileusz „Święty ludowi Boga! Wołamy wielkim głosem: przy szedł rok oczyszczenia, przejednania, odkupienia i łaski...” [1]).
I czas też był wielki, aby ten rok oczyszczenia i przejednania zawitał dla Chrześcijaństwa! czas był, aby nawę świętą wiary naszej, nadzwyczajnemi i gwałtownemi burzami skołataną, a tchem Bożym ku portowi już zawróconą, kotwicą nieśmiertelnych nadziei
na skale Piotra utwierdzić.
Właśnie po ośmnastym wieku i po ćwierci dziewiętnastego, oczyszczenie to w czas było koniecznem. Należało oczyścić przybytek
dla wszystkich cnót od Boga człowiekowi powierzony: serce na przyjęcie nanowo główniejszej ich przewodniczki Religii, za którą i wszelkie inne powrócić doń były powinny.
Należało skłonić zarozumiały a obłąkany rozum do zrzeczenia się przewodniczenia rodzajowi ludzkiemu na drodze szczęścia i zba-
- ↑ Bulla Jubileuszowa 1824, dnia 23 Maja.
