Ta strona została przepisana.
Wychyliwszy dno czary
Czarą w gwiazdy!... i sunę!...
Z grzmotem fali niech runę!...
I przekleństwo nademną!
Woła duch zrozpaczony,
Nieraz w chwili żałości,
Nim obejmie miliony
W uścisk całéj ludzkości!
Szczęśliwy!!!
Guittarri w Hiszpanii 1866.
II.
Strofy ducha.
O ciernista życia droga,
Kędyż wiedzie przez pustynie?
Czy przez piekła mnie do Boga
Wiedzie, gdy duch z tęsknot ginie?
O ciernista moja droga,
Co mnie wiedzie przez cmętarze.
Wszędzie czuję dłonie wroga,
Co najświętsze lżą ołtarze!...
O przeklęła droga moja –
Gdyby zginąć na jéj szlaku!
O mój duchu smutny ptaku,
Marnaż wszystka siła twoja?
