Strona:Petroniusz - Pieśni miłosne.djvu/37

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

DO NAJPIĘKNIEJSZEJ.


O, nie pokazuj mi się dziewczyno
tak wystrojoną...
Oszczędzaj serca, którego głębie
miłością płoną...

Sztuczne twe krasy zwiększyć nie mogą
duszy pożaru —
O, nie oślepiaj mię, boska moja,
nadmiarem czaru.