Strona:Petroniusz - Pieśni miłosne.djvu/14

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została uwierzytelniona.

    Jedynie twym pocałunkiem
    zagoić możesz mą ranę.

    Nie targaj duszy nieszczęsnej
    miłosnym nękanej szałem.
    Jam gotów śmiercią zapłacić
    zbrodnię, że ciebie kochałem.

    Spełnij ostatnie błaganie:
    gdy umrę — w dłonie kochane
    ujmij mą głowę, o boska!
    W miłości twej zmartwychwstanę...